Toen ik in 1979 door Hawayo Takata werd ingewijd, vond ze het goed dat ik mijn masterbedrag gespreid betaalde. Na haar overlijden in december 1980 leek het me logisch om de betalingen aan haar dochter, Alice Furumoto, te geven, omdat zij de ontvanger van de nalatenschap van Takata-sensei was.
Toen ik Phyllis Furumoto als opvolger van Hawayo Takata erkende, kwam het niet in me op om het resterende bedrag aan haar te betalen.
In 1982 kreeg ik het Grijze Boek van Alice en het raakte me dat de bundel zo mooi was en het geschenk zo waardevol. Ik was heel dankbaar dat Alice me toestond om een deel van de inhoud te gebruiken voor het studentenboekje dat ik aan The Reiki Alliance cadeau deed.
Een paar jaar later belde Alice me om te vertellen dat ik mijn laatste betalingen naar Phyllis moest sturen. Toen ik het er met Phyllis over had, vertelde ze me dat het geld dat ik haar moeder had gestuurd de productie van het Grijze Boek had gefinancierd. Ik voelde me vereerd toen ik dit hoorde.
Aan het eind van het boek staat een lijst met 21 masters die door Takata zijn ingewijd. Ik wist dat er één persoon ontbrak: George Araki. Phyllis vertelde me later dat haar moeder George niet had opgenomen omdat nergens was vastgelegd dat hij het masterbedrag had betaald. Dit was een van de manieren waarop Alice bepaalde wie door Takata-sensei was erkend
George Araki en ik hadden Takata-sensei samen gevraagd of ze ons als haar masterstudenten wilde accepteren. Ze trainde en erkende ons ook samen. Als hoogleraar en medeoprichter van het Instituut voor Interdisciplinaire Wetenschapsstudies van de staatsuniversiteit van San Francisco deed George onderzoek naar helen. Zijn onderzoek was de uitwisseling die Takata en hij hadden afgesproken voor zijn masterinwijding. Omdat Alice dit niet wist, nam ze hem niet op in de lijst met masters.
Toen we ons Grijze Boek ontvingen, waren we verbaasd. We wisten dat George een van de masters van Hawayo Takata was en samen met ons op de lijst hoorde te staan.
~Paul Mitchell
Kellogg, Idaho (VS)
30 maart 2021